Zastanawia mnie, jak bardzo ludzie są zmuszeni do korzystania z MPK, skoro przy tej zawodności i darmowej antyreklamie, jeszcze jeżdżą tramwajami i autobusami. Lektura odnośnych wpisów Wojtka Makowskiego czy Jarka Ogrodowskiego poraża i daje pojęcie o chorobie która nas toczy. Piszę "nas", bo nie lubię wyręczać się trzecią osobą liczby mnogiej. Ktoś tych "onych" musiał wydać na zinstytucjonalizowany świat, nie był to desant z ponurej Krainy Deszczowców. Są w ZDiT-cie ludzie o szerszych horyzontach i wciąż świeżych umysłach, jak chociażby Tomasz Grzegorczyk i jeżeli on sobie nie radzi, to może to napawać jedynie smutkiem i lękiem. Doświadczenie uczy, że nawet chore i niewydolne spółki jak PKP są podtrzymywane przy życiu, dla dobra zarządów i związków zawodowych. Szansy zmian na lepsze w MPK znikąd nie widać. Co do ZDiT-u, moim zdaniem jedynie rozwiązanie zarządu i zawiązanie od nowa, z całkowitą weryfikacją kadr, mogłyby dawać jakieś szanse zdecydowanej poprawy.